အသက် 18 နှစ်အောက် မည်သူမဆို ကလေးဟုသတ်မှတ်ပါသည်။ အသက် 18 နှစ်အောက် ကလေးတိုင်းသည် ကလေးသူငယ်အခွင့်အရေးများဆိုင်ရာ ကွန်ဗင်းရှင်းတွင် သတ်မှတ်သည့် အခွင့်အရေးတိုင်းကို ခံစားခွင့်ရှိသည်။ 1992 ခုနှစ် ဖေဖေါ်ဝါရီလ 12 ရက်မှစ၍ ထိုသဘောတူစာချုပ်အား ထိုင်းနိုင်ငံမှ သဘောတူခွင့်ပြုခဲ့သည်။ နိုင်ငံအတွင်းရှိ ကလေးများသည် မည်သူမည်ဝါဖြစ်စေကာမူ ကွန်ဗင်းရှင်းအောက်ရှိ အခွင့်အရေးများအား တန်းတူညီမျှ ခံစားခွင့်ရှိသည်။  ကလေးသူငယ် အခွင့်အရေးများဆိုင်ရာ ကွန်ဗင်းရှင်းတွင် မဏ္ဍိုင်ကြီးလေးရပ်ပါဝင်သည်။  ၁။ အသက်ရှင်နေထိုင်ခွင့် ၂။အကာအကွယ်ပေးပိုင်ခွင့် ၃။ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ခွင့်  ၄။ပါဝင်ခွင့်တို့ဖြစ်သည်။  ရှင်သန်ခွင့် ကလေးများသည်မွေးဖွားပြီးသည့်အချိန်မှစ၍ အသက်ရှင်သန်ပိုင်ခွင့်ရှိတယ်။ မှတ်ပုံတင်ထားသော အမည်နှင့် နိုင်ငံသားဖြစ်ခွင့်ရှိသည်။ ကလေးသူငယ်များသည် မိဘများ၏ ပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်းခံရပြီး မိသားစုနှင့် [...]

ထိုင်းနိုင်ငံ၌ ယာဥ်မောင်းနှင်ရာတွင် လမ်း၏ဘယ်ဘက်ခြမ်းမှာ မောင်းနှင်ရပါမည်။ ထိုင်းနိုင်ငံ၏ လမ်းစည်းကမ်းသည် အရှေ့တောင်အာရှရှိ အခြားနိုင်ငံများနှင့် ဆင်တူသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံတွင် ယာဉ်မောင်းရန် တရားဝင် အသက် ကန့်သတ်ချက်မှာ အသက် ၁၈ နှစ် ဖြစ်သည်။ ထိုင်းနိုင်ငံတွင် ယာဉ်မောင်းလိုင်စင်ရရှိလိုပါက ယာဉ်မောင်းများသည်ယာဉ်မောင်းလိုင်စင်မရရှိမီ ယာဉ်မောင်းကျောင်းတွင် သင်တန်းများ တက်ရောက်ရမည်ဖြစ်သည်။ မြန်နှုန်းကန့်သတ်ချက်များ မြို့တွင်းလမ်းများတွင် အမြန်နှုန်း ကန့်သတ်ချက်မှာ တစ်နာရီ ကီလိုမီတာ ၅၀ ဖြစ်သည်။ ကျေးလက်လမ်းများအတွက် တစ်နာရီ ကီလိုမီတာ ၉၀ နှုန်း သတ်မှတ်ထားသည်။ မော်တော်ဆိုင်ကယ်အသုံးပြုသူများအတွက်၊ အမြန်နှုန်းကန့်သတ်ချက်မှလွဲ၍ တစ်နာရီလျှင် ကီလိုမီတာ 120 သတ်မှတ်ထားသည်။ လမ်းစည်းကမ်းများသည် အချိန်မရွေး ပြောင်းလဲနိုင်သဖြင့် ထိုင်းနိုင်ငံရှိ လမ်းအမျိုးအစားအမျိုးမျိုးတွင် [...]

ဒုက္ခသည်ဆိုသည်မှာ စစ်ပွဲ၊ အကြမ်းဖက်ကျူးကျော်မှု၊ သဘာဝဘေးဒဏ်၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှု သို့မဟုတ် အခြားသောခြိမ်းခြောက်မှု အခြေအနေများကြောင့် မိမိနေရပ်မှဘေးလွတ်ရာသို့ ထွက်ပြေးသွားသူများကိုဆိုလိုခြင်ဖြစ်သည်။ ဒုက္ခသည်ဟုသတ်မှတ်ရာတွင် ၎င်းတို့သည် ပုံမှန်နေထိုင်သည့် နိုင်ငံပြင်ပသို့ထွက်ပြေးတိမ်း‌ရှောင်လာသူ ဖြစ်ရမည်။ အမိမြေသို့ပြန်လျှင်  နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုဖြစ်ရမည့်အန္တရာယ် ရှိသူ နေရပ်ပြန်ရန် ထိခိုက်နာကြင်စေသည့် အကြောက်တရား ရှိသူဖြစ်ရမည်ဖြစ်သည်။ မိမိနေရပ်တွင် မည်သည့်နေရာတွင်မှ နေထိုင်ရန် မလုံခြုံသူတစ်ဦး ဖြစ်ရန်လိုအပ်ပါသည်။ ၁၉၅၁ ကွန်ဗင်းရှင်း၏ အခြေခံအုတ်မြစ်သည် အပိုဒ်၃၃တွင်ပါရှိသော မကျေနပ်မှုဆိုင်ရာ နိယာမဖြစ်သည်။ ဤမူအရ၊ ဒုက္ခသည်တစ်ဦးသည် ၎င်းတို့၏ဘဝ သို့မဟုတ် လွတ်လပ်မှုကို ပြင်းထန်သောခြိမ်းခြောက်မှုများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အမိနိုင်ငံသို့ ပြန်လည်မပို့ဆောင်သင့်ပါ။ ၁၉၅၁ ကွန်ဗင်းရှင်းတွင် အခြားအခွင့်အရေးများလည်းပါဝင်သည်။ အချို့သော၊ တင်းကြပ်စွာသတ်မှတ်ထားသောအခြေအနေများမှလွဲ၍ အမိမြေသို့ပြန်မပို့ရအခွင့်အရေး (ပုဒ်မ ၃၂)၊ [...]

ထိုင်းရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမား မှတ်ပုံတင်ကဒ် (ပန်း‌ရောင်ကဒ်နှင့် CI ကဒ်) ပန်းရောင်ကဒ်သည် ထိုင်းနိုင်ငံအတွင်းဝင်ရောက်လာတဲ့နိုင်ငံခြားသားများအတွက် ရည်ရွယ်၍ ပြုလုပ်ပေးခြင်းဖြစ်ပါသည်။ တရားဝင် ဝင်ရောက်လာတဲ့သူများသည် အချိန်မရွေးလျှောက်လို့ရပြီး ကဒ်သတ်တမ်းသည် ၁၀နှစ်ရှိပါသည်။ တရားမဝင် ဝင်‌ရောက်လာသူများတွင်မူ ထိုင်းအစိုးရမှ တရားဝင် ဖွင့်ပေးတဲ့အချိန်ကာလတွင်သာလုပ်လို့ရမည်ဖြစ်သည်။ ပန်းရောင်ကဒ်သည်  Work Permit ရှိမှလုပ်လို့ရပြီး Work Permit သည်အလုပ်သမားကဒ်ဖြစ်ပါတယ်။ ထိုအလုပ်သမားကဒ်သည်  ၁နှစ် သို့မဟုတ် ၂နှစ်သာ သက်တမ်းရှိပြီး သူဌေးအာမခံပေးရန်လိုအပ်ပါသည်။ ပန်းရောင်ကဒ်သည် ထိုင်နိုင်ငံသို့ တရားမဝင် ဝင်ရောက်လာသောသူများ နှင့် ထိုင်းနိုင်ငံရောက် အထောက်အထားမဲ့ ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားများအား တရားဝင်ဖြစ်အောင်ထိုင်းအစိုးရက ထုတ်ပေးသည့်သက်သေခံ ကဒ်ဖြစ်ပါသည်။ ပန်းရောင်ကဒ်လုပ်လျှင် Thai ID Number, Work Permit, House [...]

အမျိုးသားစီစစ်ရေးယန္တရား သို့မဟုတ် NSM သည် တရားမဝင် နိုင်ငံခြားသားများ (လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး အက်ဥပဒေ အရ) နှင့် ဒုက္ခသည်များ (အကာအကွယ်ပေးထားသော လူများ) တို့အကြား ခွဲခြားရန် ယန္တရားတစ်ခု ဖြစ်သည်။  NSM ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ထိုင်းနိုင်ငံတွင် တရားမဝင်ဝင်ရောက်လာသူများနှင့် နေရပ်သို့ မပြန်နိုင်သည့် အကာအကွယ် လိုအပ်နေသူများကို အကာအကွယ်ရရှိစေရန်ဖြစ်သည်။ NSM သို့ လျှောက်ထားနိုင်သူများမှာ ထိုင်းနိုင်ငံသားမဟုတ်သောသူ မူလနိုင်ငံသို့ မပြန်လိုသောသူ ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးဌာနမှ သတ်မှတ်ထားသော ယန္တရား သို့မဟုတ် လုပ်ထုံးလုပ်နည်းအရ မည်သည့်အဖွဲ့နှင့်မျှ မသက်ဆိုင်သူဖြစ်ရမည်။ တတိယနိုင်ငံသို့သွားခွင့်ရရှိသူများနှင့် မြန်မာနိုင်ငံ၊ လာအိုနှင့် ကမ္ဘောဒီးယားနိုင်ငံတို့မှ ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားဖြစ်ခြင်းမရှိသူဖြစ်ရမည်။ NSM ၏ စံသတ်မှတ်ချက် NSM [...]

ရာဇဝတ်ကျင့်ထုံးဥပဒေတွင် အပိုင်း၃ပိုင်းခွဲထားသည်။ ၁။ အထွေထွေပြဌာန်းချက်များ ၂။ အပြစ် ၃။ ရာဇဝတ်မှု  ပြစ်မှုအမျိုးအစားများ ၁။ အများသူဌာ အန္တာရာယ်ဖြစ်စေသော ပြစ်မှုများ။ ၂။ စာရွက်စာတမ်းနှင့်ပတ်သက်သောပြစ်မှုများ။ ၃။ အိလက်ထရောနစ်ပြစ်မှုများ။ ၄။ နိုင်ငံကူလက်မှတ်နှင့်ပတ်သက်သော ပြစ်မှုများ။ ၅။ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာပြစ်မှုများ။ ၆။ အသက်အန္တာရာယ်ဖြစ်စေသော ပြစ်မှုများ။ ၇။ ကိုယ်ခန္ဓာထိခိုက် အန္တာရယ်ဖြစ်စေသော ပြစ်မှုများ။ ၈။ ကလေးသူငယ်နှင့် သက်ကြီးရွယ်အိုများအားစွန့်ပြစ်ခြင်း ပြစ်မှုများ။ ၉။ လွတ်လပ်မှုကို ဆန့်ကျင်သောပြစ်မှုများ။ ၁၀။ခိုးမှုနှင့် အလွဲသုံးစားမှုပြစ်မှုများ။ ၁၁။ ငွေညှစ်ခြင်း နှင့် လုယက်မှုများ။ ၁၂။ လိမ်လည်မှုများ။ ၁၃။ အလွဲသုံးစားပြုမှုများ။ ၁၄။ ခိုးယူလာသောပစ္စည်းများအား လက်ခံထားသောပြစ်မှု။ [...]

ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မှု နှင့် အဓမ္မပျောက်ဆုံးစေမှုများ တားဆီးနှိမ်နှင်းရေး အက်ဥပဒေ B.E ၂၅၆၅ ပုဒ်မ(၃) - ဤဥပဒေတွင်ပါဝင်သော “ခံရသူ (Victim)” ဆိုသည်မှာ ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မှု သို့မဟုတ် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုများကြောင့် အသက်၊ ခန္ဓာ နှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ထိခိုက်နစ်နာရသူများ၊ အတင်းအဓမ္မ ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ထိန်းသိမ်းခြင်းခံရသော မိသားစုဝင်များ၊ ဆွေမျိုးမွေးချင်းများ၊ အိမ်ထောက်ဖက်များနှင့် လက်ထပ်မှတ်ပုံမတင်ထားသော ဘဝလက်တွဲဖော်များ၊ ထိုသို့ ထိန်းသိမ်းခံထားရရာမှ ပျောက်ဆုံးသွားရသူများ ကိုဆိုလိုသည်။ “ပြည်သူ့အရာရှိဝန်ထမ်း (Public Official)” ဆိုသည်မှာ နိုင်ငံတော်အာဏာပိုင်များမှ ပေးအပ်ထားသော တရားဝင် တာဝန်များကို တိုက်ရိုက်ဖြစ်စေ၊သွယ်ဝိုက်၍ ဖြစ်စေ ထမ်းဆောင်နေကြသော၊ နိုင်ငံတော်အာဏာဖြင့် တာဝန်ပေးအပ်ထားပြီး ထိုတာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရန် ခန့်အပ်ထားသည့် လေ့ကျင့်ထားသော လူများကို ဆိုလိုသည်။ [...]

အလုပ်ချိန်များနှင့်ခွင့်ရက်များ အလုပ်သမားများ၏ အလုပ်လုပ်နိုင်သော အလုပ်ချိန်ကို အများဆုံး တစ်ရက်လျှင် ၈ နာရီ နှင့် တစ်ပတ်လျှင် ၄၈ နာရီ သတ်မှတ်ထားသည်။ အချို့သော အလုပ်အမျိုးအစားများတွင် အလုပ်ရှင်နှင့် အလုပ်သမားသည် အလုပ်ချိန်ကို ညှိနှိုင်၍ သဘောတူသော်လည်း မည်သို့သော အကြောင်းအရာတွင်မဆို အလုပ်ချိန်သည် တစ်ပတ်လျှင် ၄၈ နာရီထက် မပိုစေရပါ။ ဥပဒေအရ ပြဋ္ဌာန်းထားသည့်အတိုင်း ကျန်းမာရေး သို့မဟုတ် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလုံခြုံမှုအတွက် ထိခိုက်စေသည်ဟု ယူဆရသည့် လုပ်ငန်းအဖွဲ့အစည်းများတွင် အလုပ်ချိန်သည် တစ်ရက်လျှင် ၇ နာရီနှင့် တစ်ပတ်လျှင် ၄၂ နာရီထက်မကျော်ရပါ။ အလုပ် သမား အားလုံးသည် တစ်ရက်လျှင် ၄ နာရီ ဆက်တိုက် အလုပ်လုပ် ပြီးပါက  အနည်းဆုံး၁နာရီ အနားယူပိုင်ခွင့်ရှိသည်။ [...]

လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးဥပဒေ B.E. 2522 (1979) တွင် အထောက်အထားစာရွက်စာတမ်းမရှိသော နိုင်ငံခြားသားများ (ဆိုလိုသည်မှာ တရားဝင်ပတ်စပို့နှင့် ဗီဇာ) ထိုင်းနိုင်ငံအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းမှ တားမြစ်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် ဒုက္ခသည်များနှင့် ခိုလှုံခွင့်ရှာဖွေသူ အများအပြားသည် ဖမ်းဆီးခြင်း၊ ချုပ်နှောင်ခြင်းနှင့် နေရပ်ပြန်ခြင်းတို့ ကြုံတွေ့ရနိုင်သည်။ လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးအက်ဥပဒေအရ တရားစွဲဆိုမှုများမှာ တရားမ၀င်ဝင်ရောက်မှုနှင့် တရားမဝင်နေထိုင်ခြင်း ( overstay အပါအဝင်) ဥပဒေအရ ပြစ်ဒဏ်မှာ ၂ နှစ်ထက်မပိုသော ထောင်ဒဏ်ဖြစ်စေ၊ ငွေဒဏ် ဘတ် ၂၀,၀၀၀ ဖြစ်စေ၊ ဒဏ်နှစ်ရပ်လုံးဖြစ်စေ ချမှတ်ခံရနိုင်သည်။ မူလနိုင်ငံ သို့မဟုတ် တတိယနိုင်ငံ သို့ထွက်ခွာရန် စောင့်ဆိုင်းနေစဉ် လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး ထိန်းသိမ်းရေးစင်တာ (IDC) တွင် ထိန်းသိမ်းထားခြင်းခံရမည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင့်တွင် နိုင်ငံကူးလက်မှတ် သို့မဟုတ် [...]

ပဒေသည် အသိအမှတ်ပြုသောလူတိုင်းအတွက်အရေးကြီးပါသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံသည် ၁၉၅၁ ခုနှစ် ဒုက္ခသည်များဆိုင်ရာ ကွန်ဗန်းရှင်းတွင် လက်မှတ်ရေးထိုးထားသည့် နိုင်ငံမဟုတ်သောကြောင့် ဒုက္ခသည်အခွင့်အရေး ကာကွယ်ရေးနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် ပြည်တွင်းဥပဒေများ မရှိပါ။ သို့သော် လူတိုင်းသည် လူ့အခွင့်အရေးဖြင့် ကာကွယ်မှုရှိသည်ဟုဆိုသော်လည်း ထိုင်းနိုင်ငံသို့ ထွက်ပြေးရသည့်အခြေအနေများလည်းရှိသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ UDHR နှင့် ကလေးသူငယ်အခွင့်အရေး များသည် မွေးစာရင်းပေးဆောင်ခြင်းဖြင့် မွေးဖွားလာသောကလေးအား အသိအမှတ်ပြုရန်နှင့် ကလေးများအတွက် ဝန်ဆောင်မှုများကို လက်လှမ်းမီနိုင်စေရန်၎င်းတို့၏အခွင့်အရေးများကို ကျင့်သုံးနိုင်စေရန် အာမခံပါသည်။ ကလေးသူငယ်အခွင့်အရေးများဆိုင်ရာ ကော်မတီက ကလေးသူငယ် အခွင့်အရေးများ ဆိုင်ရာ သဘောတူစာချုပ်အရ မွေးစာရင်းတင်သွင်းခြင်းသည် ကလေးသူငယ်အခွင့်အရေး ပထမအဆင့်အနေဖြင့် ပညာသင်ကြားခွင့်၊ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ခွင့်နှင့် အရည်အသွေးပြည့်မီသော ဝန်ဆောင်မှုများ ရရှိခွင့်တို့ကို အာမခံထားသည်။ အကယ်၍ သင်သည် ထိုင်းရာဇ၀တ်ကျင့်ထုံးဥပဒေနှင့်အညီ UDHR ကို ကျူးလွန်သော [...]